Gasteren, 09/10-07-11 8” dob 23:15 – 02:15

Terwijl de Maan nog voluit staat te pronken genieten Ronn en ik van een prachtige ondergaande Zon. Het belooft een heldere nacht te worden en het is niet koud. Er hangt een heerlijke stilte die verstoord wordt, als we al vanuit de verte Bob horen aankomen. Direct daarna komt Niels en is iedereen die verwacht werd, aanwezig voor de starparty.

Bob pakt zijn nieuwe 30cm dob uit, wat door ons met belangstelling wordt gevolgd. Heel mooi uit handzame delen bestaande telescoop die, zo later bleek, echt prachtige haarscherpe beelden gaf.

Zelf ben ik begonnen met Saturnus, die ik thuis niet meer kan zien en hier nog leuk even mee kon nemen. Ik vergroot hem tot 170 keer, zie twee maantjes maar het geheel wobbelt wel erg in het beeld. Direct hierna pak ik Porrima in de hoop deze nog te kunnen scheiden, maar ook deze ster danst in het oculair in alle kleuren van de regenboog en is van een dubbelster ontwaren geen enkele sprake.

M39 vind ik wel in de Zwaan. Het is een open sterrenhoop die zijn naam eer aan doet en inderdaad erg open is. Bob en Niels kijken ook even en bevestigen dat het de M39 is. Een redelijk verspreide hoop bestaande uit zo’n twintigtal sterren en enkele zwakkere. Hij vult bijna het hele gezichtsveld bij een vergroting van 50 keer. Ik vind hem toch wel leuk.

Achter ons zag ik lichtende nachtwolken, die de hele nacht zijn gebleven en vooral op Niels een storende werking hadden op zijn nachtzicht :-).

Bij Niels zie ik in zijn Lightbridge de Turtle-nebula, NGC 6210. Aangezien deze ook op mijn lijstje staat is dat het volgende onderwerp wat ik bekijk in mijn dob. Uiteraard minder prominent als in de 30cm, herken ik toch duidelijk de planetaire nevel en meen zelfs een zweem van groenige/ blauwe kleur te zien. Bij 170x is hij mooi helder.

M12, een bolhoop in Slangendrager, had ik met de dob nog niet gezien. Eigelijk had ik er iets meer van verwacht omdat hij met 9 cm al zo goed zichtbaar was. Wel wat op te lossen en niet zo compact. Maar in mei, op Terschelling, veel duidelijker zichtbaar.

BOC48/IC 4756 ofwel Graff’s cluster, vind ik per ongeluk als ik op zoek ben naar de Blue Racketbal. Een 40-tal speldenprikjes die verspreid over mijn hele FoV liggen bij een vergroting van 50x. De racketball niet gevonden.

Ook NGC 6934 nog weer mee genomen, maar het bleef een vaag grijs rond bolhoopje. Ik had hoop iets meer te zien dan de afgelopen week van deze “mobiel” bolhoop maar dat was niet het geval.

Ik kon niet wachten tot later in het seizoen en heb M31, M32 en M110 snel even meegenomen, maar op de lichtgrijze achtergrond waren ze zichtbaar maar meer ook niet.

Net toen we onze spullen af wilden breken zagen we Jupiter opkomen en die hebben we allemaal nog even meegenomen. 4 Maantjes waren zichtbaar maar geen wolkenbanden en de kleur van de planeet liep van geel naar oranje naar groen, hij zat gewoon te laag aan de horizon terwijl de Zon al weer op kwam.

Bij Bob in de loop van de nacht nog gekeken naar: NGC6572 de Blue Racketball, NGC6826 de Blinking Planetary, NGC 7008 een planetaire nevel, NGC7006 een bolhoop in Dolfijn, de Sluiernevel (schitterend!) en NGC 6891 een PN in Dolfijn.

Een enorm gezellige en succesvolle avond.

27-06-11 Groningen 8” Skywatcher dobson f6 00:10 – 00:45

 Zonder voorbereiding lekker buiten gaan zitten om gewoon wat rond te kijken. Ik twijfel zelfs nog tussen de dob en de bino, maar kies toch voor de dob met de mooie Hyperion 24mm.

Eerst Vega en epsilon Lyra. Ook goed te zien in de 9×50 hoekzoeker i.c.m. de R.D.F. Mooi strak op 50x en later een clean split bij zowel 130 als 240 keer.

Ringnevel maar weer met 240x en UHC-filter (niet zo mooi als eergisteren, nog niet zo donker?).

M27 met 240x en UHC, ook niet zo mooi.

M29, bij 50x, goed en duidelijk de twee openstaande “haken” van zes sterren gezien. Ook nog twee sterren erbij. Bij 130 keer nog wel wat meer zwakkere sterretjes zichtbaar.

NGC 6960, de westelijke Sluiernevel of Witch’s Broom nebula. Bijna niet te zien bij een vergroting van 50x maar met O III filter wel! Een zachte, witte boog die van de heldere ster 52 Cygni afboog, maar aan de andere kant van de ster een stuk vager was. Wel een erg groot object die niet in FoV van de Hyperion paste (1,36º). Het is een supernova-restant.

En zo toch weer een leuk half uurtje!

25-05-11 Midsland a/z ETX90 0:15 – 1:45

 Als ik 7-timer mag geloven wordt vannacht de laatste kans om waar te nemen op het eiland. Dus wil ik wat lage objecten zien te vinden in Schorpioen. Voor de donkeradaptie eerst maar met het blote oog genoten want er is hier zoveel te zien. Hoe later het wordt hoe duidelijker de Melkweg. Zoveel sterren en sterrenbeelden te zien en Schorpioen is prachtig en stijgt langzaam maar zeker hoger en hoger. Ook eerst nog maar even Saturnus met Titan en dan op zoek naar weer nieuwe bolhopen.

 M80, klein bij 60x maar wel duidelijk een bolhoop. Niet zo compact. Bij een vergroting van 80x een heldere kern en wat uitwaaierend naar buiten. Hij is zichtbaar bij direct kijken en geen individuele sterretjes te zien. Wel een helder object en bij 120x is zijn er wel enkele sterretjes zichtbaar. 120 x is een mooie vergroting, 160x wil ook wel maar wordt hij wel donkerder van. Een aardige bolhoop.

M9, rond, niet zo zeer een kern en geen individuele sterren. Niet zo compact, dan wel niet zo helder.

M4, bij 60 x mooi groot. Vele heldere sterretjes en niet compact. Bij 80x zie ik hem wijdt uitwaaieren. Hij is gemakkelijk te vinden zo bij Antares en erg mooi. Ik vraag me af of hij wel helemaal rond is want ik zie af en toe een wat langwerpige vorm….

M19, bij 60x compact en rond. Goed te vinden tussen Antares en υ Oph. Een beetje op te lossen en niet zo zeer een kern. Een leuk helder rondje met enkele individueel zichtbare sterretjes.

Graffias ( β Sco) nog even bekeken. Leuke dubbel met een duidelijk magnitude verschil en goed te scheiden met 60x op ruim 13”. Verder zag ik Dolfijn alweer aan de hemel prijken en met de verrekijker was de Kleerhanger mooi zichtbaar. Nadat er de hele dag een stevige wind had gewaaid is het nu heerlijk windstil en hoor ik de vogels en de zee op de achtergrond. Wat is dat heerlijk waarnemen! De lichten van de vuurtoren van Ameland en de Brandaris van Terschelling strijken over het landschap…

21-05-11 Midsland a/z 0:05 – 1:00   ETX 90

 Al weer helder, maar zo koud, als je de hele dag in de Zon hebt gezeten en gewandeld.

 Ik begin met de M5, die had ik nog niet met de ETX gezien en hij was in de dob zo mooi. Uiteraard met 9 centimeter een stuk minder, maar nog steeds een mooie hoop. Enigszins blauw/grijs bij 60x en ik zie wel enige individuele sterretjes maar kan hem zeker niet oplossen. Bij 80x viel ook meer het eenzijdige uitwaaieren van de bolhoop op. Met een vergroting van 120x was het allemaal te donker. Hij was het beste/mooiste als ik een vlakbij gelegen heldere ster net buiten het gezichtsveld zette, al stond dan de bolhoop niet meer mooi in het midden.

 Dan ga ik op zoek naar de M10. Maar kan hem niet goed vinden dus probeer ik eerst M107, die lijkt me iets makkelijker om te vinden en kan ik nog wat beter de Slangendrager leren kennen. Het ziet er toch allemaal iets anders uit dan thuis. Meer sterren (veel meer), en meer horizon. Het is heerlijk om hier alle sterrenbeelden te kunnen zien (voor deze periode) en te herkennen.

 Leuk bedacht, maar als ik M107 dan vind, blijkt dat dit een hele vage bolhoop is. Ik zie hem pas door het bewegen van de buis bij 60x. Als ik dan het 15mm oculair (80x) gebruik kan ik hem helemaal niet weer vinden. Dus terug naar 60x en ik zie wel iets van een kern, maar niet echt een helder midden en ook geen bolvorm. Hij is wat vormloos, vaag en geen/nauwelijks individuele sterretjes.

M10 gevonden. Om zeker te zijn dat ik goed zit zoek ik eerst M12 voordat ik beter kijk naar de M10. Een stuk naar boven en naar rechts en ja. De M12 inderdaad. Mijn 50^e Messierobject!

M10 is veel compacter dan M12. Ik zie een hele heldere kern en wijdt uitwaaierende sterretjes. Een vergroting van 60 x is mooier dan 80x en de bolhoop heeft een hoge oppervlakte helderheid.

M12 is een veel “ruimere” bolhoop. Goed op te lossen, tot in de kern (er is eigelijk niet echt een kern) en veel minder sterren. Doordat zijn sterren wat verder uit elkaar staan lijkt hij ook een lagere helderheid te hebben. Leuk het verschil tussen M10 en M12 daardoor vond ik het wel leuke bolhopen en ga ze zeker ook nog eens door de dob bekijken.

 Na een uur waren helaas mijn voeten zo koud dat ik eigelijk wel moest opgeven en toen ik ook de Maan weer op zag komen ben ik maar weer gestopt. Ik kon de hele Kleine Beer zien, dus was het nog goed donker voor de Maan opkwam. Ook een stuk van de Melkweg was al goed zichtbaar, zo’n “miststrook” door Zwaan heen. En de Maan die weer rood opkwam boven de horizon, prachtig…

30-04/01-05-11 Groningen 200 mm Dob + 10×50 Bresser 23:40 – 01:30

Begonnen met Saturnus maar door de strakke wind en de stand van de telescoop, trilde de buis regelmatig. 3 Manen zijn zichtbaar.

Ik zie, opnieuw, alle zeven sterren van de Kleine Beer. Maar ook met het blote oog is goed te zien dat het heel transparant is. Er zijn zoveel sterren te zien, de achtergrond mooi donker. Met de bino is goed te zien dat het gebied rond Zwaan veel meer sterren bevat. Wat een pracht. Daar valt me ook een dubbelster op. Omicron 1 en 2 tussen Deneb en delta van de vleugel, mooi blauw en geel.

M5 gevonden in de Kop van de Slang. Een hele mooie bolhoop, echt schitterend. Hij waaiert wat uit naar één kant, dus de kern niet in het midden. Hele fijne sterretjes en goed op te lossen maar niet helemaal tot in de kern. Vergroot tot 240x, mooi groot. (toevoeging: op drie mei gaf NASA een nieuwe Hubble foto vrij van….. M5, prachtig!)

Doordat ik de Melkweg in Zwaan in het oosten zie en dan wat zuidelijker de bolhopen in Slang en Slangendrager, waardoor je weet dat je dan naar de “halo” van de Melkweg kijkt, naar de sterrenstelsels in Leeuw, Maagd en Coma Berenices waarbij je dus in “deep space” kijkt. Dat besef geeft me een enorme kick.

Omicron 1 en 2 ook nog met de dob op 60x gezien. Mooi, maar eigelijk mooier met de 10×50, de kleuren leken er beter uit te komen.

Graag had ik de bolhopen M10, M12 en M14 meegenomen maar helaas kwam Ophiuchus nog niet boven het dak uit.

24/25-04-11 Groningen 8” dob 23:30 – 01:20

 Al vroeg in de avond was het duidelijk. De hemel was transparanter dan de afgelopen dagen toen de achtergrond een grijze waas was. Om tien uur alles klaar gezet en toen ook het ISS bekeken die vanuit het westen voorbij kwam. Prachtig en fel beschenen door de Zon waren ook de zonnepanelen zichtbaar met 10×50 bino.

Uiteraard begonnen met Saturnus. Het scherpst met een vergroting van 240x zag ik de prachtig verlichte ringen en 5 manen waarvan Thetys en Rhea alleen perifeer.

De M3(bolhoop in CVn) had ik nog niet met de 200mm dob gezien. Wat een pracht! Bij 80x groot, mooi helder en individuele sterretjes uitwaaierend naar buiten en een dichte kern. Ook bij 100x nog schitterend.

M106 vinden was nog een hele uitdaging. De buis stond verticaal in de rockerbox en het was echt even puzzelen hoe te bewegen naar de juiste plek. Maar het lukte en vrij makkelijk want het is een goed zichtbaar sterrenstelsel en ook redelijk groot. Precies tussen β CVn en Phad (γ UMa). Het sterrenstelsel heeft een hele heldere kern maar niet zuiver ovaal. Er lijkt iets voor te zitten. Het is langgerekt stelsel, mooi duidelijk bij direct kijken.

M92, ook een bolhoop, in Hercules was ook nieuw met de dob. Kleiner dan M3, kleinere kern maar een grotere “halo” van sterretjes tot ver van de kern.

Even snel langs M65 en M66, maar Leeuw en Coma Berenices zitten in de oranje koepel van licht afkomstig van de stad en meer dan twee hele vage vlekjes haal ik er niet uit. Nog even gezocht naar de M-etjes van april maar dat is vanuit mijn tuin niet te doen. Ik heb het beste zicht op het oosten en dus de M57 even meegenomen. Met 200x en UHC-filter geweldig duidelijk en mooi de ovalen ring te zien. En Albireo kwam al weer zo hoog dat ik die ook snel nog even mee kon nemen, het is een pracht dubbel.

Misschien nog nooit zo goed opgelet maar voor het eerst 7 sterren van de Kleine Beer gezien, waar ik normaal niet verder kom dan drie. Eta (η) UMi was perifeer net zichtbaar en ik denk dan dat de grensmagnitude met het blote oog (NELM) zo ongeveer 5 is geweest.

17-04-11 ETX90 11:30 – 12:30 Groningen    (Glazen Orionfilter)

 De Zon is erg actief de laatste tijd dus vandaag er maar eens uitgebreid naar gekeken. Na de lezing van afgelopen vrijdag over zonnetelescopen, waarnemen en fotograferen/webcammen wist ik dat de beste waarneemtijd rond 11:00 uur lag omdat dan de atmosfeer nog niet zo erg is opgewarmd dat hij gaat trillen, maar de Zon al hoog genoeg staat voor goede observaties. Ook heb ik geleerd dat nu de telescoop eerder naar buiten moet, juist om op te warmen om daardoor warmtetrillingen in de buis te voorkomen.

Mooi strak heb ik de Zon in beeld en ik zie direct vele zonnevlekken. Bij de twee grootste vlekken is ook duidelijk de penumbra te zien, een wat lichtere vlek die de zonnevlek omgeeft, terwijl er ook vele poriën zichtbaar zijn. Fakkelvelden heb ik niet kunnen ontdekken terwijl ik die anders goed kan zien. Ik heb wel een verduisteringsdoek gebruikt maar toch de lichtere gebieden niet gezien.

Met een vergroting van 63x was het beeld het mooist. De zon past dan helemaal in beeld en de zonnevlekken zijn ook nog mooi scherp en goed zichtbaar. Bij 100x ook mooi maar 48x vond ik niet zo bijzonder. Ik heb ook nog 200x geprobeerd maar kon hem toen niet goed scherpstellen.

Foto’s heb ik nog gemaakt met mijn mobiel en het elektronisch oculair en een uitgebreide schets gemaakt.

De zonnevlekgroepen waren genummerd: 1190, 1191 en 1193.

09-04-11 Vosseveen 22:30 – 0:00 200mm Dobson Maan 6 dagen oud

 Vanavond gaan we staan in Vosseveen. Daar ben ik nog niet eerder geweest maar Tomtom geprogrammeerd en de kaart bekeken, dat moet te doen zijn. Maar dat bleek anders. Op de VWS-site staat: langs het landgoed een zandweg met fietspad oprijden. (Er staat ook via de Torenweg maar dat had ik blijkbaar uit mijn geheugen gebannen).

Om te beginnen had Tomtom het idee dat ik in Anloo niet linksaf moest maar rechtdoor richting Gasteren. Koppig als ik ben, was ik het daar niet mee eens (ik had immers ook de kaart bekeken) en sloeg dus wel linksaf globaal richting de Torenweg. Ok, volgens mij moest ik voorbij het bos/landgoed ergens linksaf een zandweggetje op met een fietspad erlangs. Ik probeer er een paar en hoewel het zandpaden zijn ontdek ik geen fietspad. Op één zandweg komen mij mensen tegemoet met zaklampen en dat geeft me de kriebels dus ik ga maar weer terug.

Dan zie ik een auto aankomen dus daar moet ik maar achteraan. De auto slaat de Torenweg in en ik denk: dat kan niet goed komen. Maar ik ga er toch maar achteraan. De auto rijdt stevig door en steeds verder en verder waarbij ik de conclusie trek dat hij naar de verderop gelegen boerderij gaat, dus draai ik de auto en rijdt weer terug. Na nog zeker een kwartier geprutst te hebben met zandpaden en Tomtom besluit ik in een laatste poging toch nog maar weer de Torenweg op te draaien.

Als ik dan bij een kruising kom van verharde weg met zandweg (met fietspad!) zie ik auto’s en mensen staan. Zouden ze hier staan? Toch een beetje huiverig gezien de voorgaande ervaringen, stop ik op een afstandje om even te kijken wat hier gaande is. Dan komt er iemand op me aflopen en tot mijn grote opluchting blijkt het Bob te zijn. Hij geeft me advies over waar mijn auto neer te zetten en verteld me tevens dat er twee extra mensen zijn die op eigen houtje hier gekomen zijn om waar te nemen.

Als ik mijn auto geparkeerd heb loop ik even naar de groep voor een kennismaking en begroeting. Daar zijn ook Jonas en Niels bij. Niels vertelt me dan dat hij het was achter wiens auto ik nog een tijdje was gereden, maar ja…..

Op het fietspad staan al verscheidene telescopen opgesteld en Niels en ik beginnen ook met het opbouwen van onze kijkers. Even rustig beginnen met genieten van Saturnus. Ik kan strak vergroten naar 240x en zie een hele mooie geringde planeet met maar liefst vijf manen: Iapetus, toch tamelijk ver van Saturnus af, Titan en Tethys en aan de andere kant nog Dione en Rhea. Heerlijk.

Dan wil ik dubbelsterren zoeken in Boötes, maar Bob wijst me eerst nog op een dubbel in Corvus. Dus begin ik daar. Delta Corvus, Algorab, is een redelijk wijde dubbel op ruim 24” met een vergroting van 120x zie ik de beide sterren met een groot magnitudeverschil. De hoofdster is wit. Mooi om die hier in het veld te zien want dat zal thuis nooit lukken omdat hij vrij laag staat.

Kappa Boötes valt samen met Iota Boötes in één beeldveld bij een vergroting van 60x. Erg leuk om twee keer twee dubbelsterren zo in beeld te vangen. Kappa is nauwer (ruim 13”) dan Iota ( 38”) en ik vind hem mooier. Echte kleurverschillen kan ik niet ontdekken anders dan het magnitudeverschil.

Delta Boötes is een hele ruime dubbel ( 105”) maar toch wel mooi omdat er een groot magnitudeverschil is in combinatie met de afstand. De hoofdster is enigszins gelig en ik gebruik een vergroting van 60x.

Mu Boötes, Alkalurops, een witte ster met een B-component die ook wittig is. Weer een ruime dubbel op 108”.

Epsilon Boötes, Izar, heb ik al een tijdje in beeld en ik zie wel een uitgesmeerde ster maar zeker geen clean split. Niels komt me helpen en weet hem goed scherp te stellen zodat ze inderdaad prachtig los van elkaar in beeld komen. Het is een nauw paar op 2,8” en ik ervaar beide als wittig, niet scherp wit. Ik gebruik een vergroting van 240 x om dit paar te scheiden.

Dan is het alweer tijd om de boel af te breken en ik ga snel via Saturnus nog even naar de Maan, die in deze fase er ook erg prachtig uitziet.

Al met al weer een leuke avond met veel dubbels en kriebels.

23/24-03-11 Groningen 22:00 – 23:20 en 0:15 – 1:15  8″Dob

 Gisteravond (22-03) met Michaël naar Saturnus gekeken door zijn 150 mm Newton en met een vergroting van 150x een mooie scherpe, geringde planeet gezien. Prachtig duidelijk de Cassini-scheiding in beeld en ik kon mijn enthousiasme niet onderdrukken. Strak en indrukwekkend, ik had de scheiding nog niet eerder gezien! Ook aan weerszijden nog twee maantjes, te weten: Iapetus en Titan aan de ene kant en Rhea en Thetys aan de andere. Bij 240x werd het beeld toch al aardig wobbelig dus hielden we het bij 150x.

 Voor vanavond wilde ik Saturnus graag door mijn dobson zien maar hij komt pas tegen twaalven een beetje ruim boven het dak dus om 22:00 uur maar eerst begonnen met de dubbelsterren-tips van Bob.

Eerst op zoek naar 54 Leo. Beetje speuren maar dan toch. Met een magnitude van 4,5 en 6,3 redelijk eenvoudig te vinden. Een mooie dubbel. Beide stralend wit en helder. Bij een vergroting van 120x toch eenvoudig te scheiden op 6,5” en een duidelijk magnitudeverschil tussen de twee.

Door naar Regulus. De b-component zag ik als wat gelig en Regulus zelf wit. Een groot magnitudeverschil tussen de twee maar ook een hele grote afstand (177”). Dat maakt het voor mij een minder mooie dubbel (met 60x).

Algieba ook nog maar even meegenomen want dat is een leuke dubbel. Beide sterren zijn mooi diep geel van kleur, met een hoge helderheid en niet zo’n groot magnitudeverschil en ze staan erg dicht op elkaar (4,4”), maar een “clean split” bij 120x.

Uiteraard nog even langs het Leo-triplet maar ook nu vind ik alleen M65 en M66. Als ik dan doorschuif op zoek naar de M95 groep heb ik ineens één in beeld. Ik zie duidelijk een stelsel maar geen van de anderen en kan me helemaal niet oriënteren, ik heb geen idee welke ik gezien heb….

Heel eenvoudig vind ik M63 met een vergroting van 80x. Het is een goed zichtbaar stelsel en best wel groot. Ik zie duidelijk een heldere kern met iets van structuur eromheen.

M94 laat zich wat lastiger vinden maar ook dat lukt. Hij is wat langwerpiger dan M63 en heeft niet zo duidelijk een kern en lijkt in zijn geheel wat kleiner. Maar goed zichtbaar bij direct kijken. M106 nog niet kunnen vinden.

Na een pauze van een uur is het Saturnus tijd! Ik vergroot hem tot 240x maar dan heb ik een erg trillerig beeld dus terug naar 160x. Dan is de gasreus mooi scherp en ik kijk er lang naar, maar helaas. De Cassini-scheiding heb ik nu niet kunnen ontdekken. Verder uiteraard een genot om naar te kijken. Mooi zie ik nu de ringen, vergeleken met vorig jaar.

Nog gekeken naar Porrima en ik ben geneigd te zeggen dat ik zag wat ik vrijdag bij de lezing had geleerd als een elongatie. Ik zag meer dan een enkele ster maar een dubbel kon ik er ook niet uit herkennen. Een uitgesmeerde ster is de beste beschrijving. Misschien is de reden voor de moeilijke Saturnus en Porrima dat ze nog zo dicht boven het dak zaten?

En dan voor het slapen gaan nog even…….. M13! Vergroot tot 160x. Wauw. Vele, vele individuele sterretjes en groot!! Wat een pracht.

Laag en net boven de schutting: M57. Deze vergroot ik tot 240 en weer wauw! Een blauwige zweem en duidelijk een opening in het midden. Helemaal geen klein ovalen vlekje maar echt een ovalen ring! Geweldig. Het voorjaar komt eraan!

Op het laatst met de bino nog het Coma Berenices cluster en ook M13 en Vega met epsilon Lyra.

Groningen,  06-03-11      20:45 – 22:55        8” Dob

 Eindelijk helder! De afgelopen week een paar keer teleurgesteld, nadat het overdag prachtig blauw aan de hemel was. Toen de dob buiten, later ik naar buiten om te gaan waarnemen en….. Hele vieze luchten! Bewolkt en licht en bah. Ik probeer zo laat mogelijk te beginnen zodat het lekker donker is maar ook omdat Leeuw niet zo vroeg boven het dak uitkomt.

Dus eerst maar even naar Orion, die al weer snel begint te zakken en binnenkort weer uit mijn zicht zal verdwijnen. De Orionnevel uiteraard en ik probeer met een vergroting van 240x de e-component van het Trapezium te vinden. Dat lukt niet. Bij Alnitak zie ik de nauwe begeleider wel maar geen clean split.

Dan de Grote Beer. Direct vind ik de Uilnevel terug. Mooi groot en rond. Geen details maar bij 60x eenvoudiger te vinden dan de vorige keer. Ook vind ik nu, door perifeer te kijken, M108! Langwerpig en dun en heel vaag. Met een vergroting van 200 en 300 x werd het zo donker dat ik hem niet terug kon vinden. De M97 en M108 passen bij 60 x (WA) mooi in één beeldveld.

M51, vind ik ook in één keer. Ook nog niet gezien in de dob en wat een verrassing!. Helder en zo duidelijk de twee stelsels en ik zie zelfs enige structuur. Echt geweldig! Een groot verschil met de ETX90. Ook met 60x.

M101 is groot, ovaal en erg erg vaag. Hij viel vooral perifeer het beste op, bij 37x. Bij een hogere vergroting werd het nog lastiger.

M40. Tja, het is een Messier-object maar bepaald niet bijzonder. Het is een redelijk wijde dubbelster en ik zie bijna geen verschil in magnitude en ook niet in kleur. Eigelijk erg saai….

M109 is de volgende. Zodra ik Phad (gamma UMa) buiten beeld had zag ik hem direct. Bij direct kijken was hij toch redelijk groot en ovaal. Best wel duidelijk.

Dan, om Leeuw nog wat verder boven het dak te laten komen, nog even weer langs de Eskimonevel. Vergroot tot 300x met UHC-filter en nu toch meer details dan de vorige keren. De seeing moet toch echt wel goed zijn want ik zie toch meer dan alleen een vlekje. Een wat dichtere structuur van binnen en wat waziger/pluiziger naar buiten toe. Af en toe de centrale ster of in ieder geval één of meerder puntjes in het midden. Het is erg moeilijk te beschrijven, wel mooi!

En dan, na toch al zoveel nieuwe dingen te hebben gezien, naar Leeuw. Het Leo-triplet is het doel. Even zoeken en dan zie ik één stelsel, dan moeten die anderen er dichtbij zitten. Ja, ook de tweede zo gevonden. De eerste, M65, vond ik wat langwerpiger en de M66 iets ronder maar het was moeilijk verschil tussen de twee te zien. Wel lekker om weer twee sterrenstelsels in één beeld te hebben. Ik heb enorm gezocht naar de derde om het triplet kompleet te maken, maar niet kunnen vinden.

En het laatste wat ik wilde bekijken, de M96 groep kan ik helemaal niet zien door een schoorsteen….

Maar wat een heerlijke avond!!! Zoveel nieuwe en mooie dingen gezien, heerlijk. M51 en de Eskimonevel vond ik vanavond toch echt het mooiste.

Ook nog 6! satellieten en een meteoor zijn door mijn beeldveld gevlogen, wat aan mij toch ook altijd een kleine uitroep van verrassing ontlokt. En 6 nieuwe M-s, wauw.