Kienveen 30/31-05-’14 23:30 – 1:30 Orion 10”

Mijn vierde Midzomernacht starparty alweer. Helaas was de opkomst niet zo hoog maar dat mocht de pret niet drukken.
Bob, Niels en ik hebben toch even gebruik kunnen maken van de korte heldere nacht en ook Gerard Alting kwam langs om even door onze telescopen te kijken, om eens te zien wat er zo allemaal aan de hemel staat.
Het was direct al erg vochtig. Al na 5 minuten waren de buizen en papieren nat. Later kwam er ook een dikke mist opzetten, wat trouwens een heel aparte sfeer geeft. Je zit daar dan lekker in de stilte met boven je een prachtige sterrenhemel terwijl je op grond hoogte al bijna niets meer ziet.

Ik heb eerst Gerard M13 laten zien. Deze schitterende bolhoop liet zich prachtig op lossen en Gerard was meteen enthousiast. Daarna heb ik verschillende, voor mij, bekende objecten bekeken zoals M29, M92, M10, M12, M107, M14, M4 en M80. Op M29 na allemaal bolhopen die, ondanks de matige omstandigheden er toch goed uitkwamen.

Daarna was het tijd voor wat nieuwe objecten, vooral in Boogschutter, waar ik eigelijk nog nooit had rond gekeken. Opvallend vond ik M8, wat een mooi neveltje met een open sterrenhoop was. Het mooist vond ik M17. Wat een grote duidelijk nevel is dat. Een soort van zwaanvorm, maar dan op zijn kant. Erg prachtig en een open sterrenhoopje erbij. Ik vond het het topstuk van de avond.
Van M16 zag ik helaas alleen het open cluster, ik kon de Adelaarsnevel niet ontdekken.

Even mijn nieuwe waargenomen objecten op een rij:
M62, M8, M28, M22, M21, M25, M23, M18, M17, M16 en M8. 
Heel lekker voor mijn lijstje!

Ik heb goed kunnen profiteren van dit avondje/nachtje. 

Midsland a/z 18-05-’14  Skywatcher 130  seeing matig, transparantie goed

In de schemering ben ik begonnen. Gewapend met de verrekijker en het blote oog. Mercurius is het hoofddoel.

Jupiter zie ik al en ongeveer in één lijn van Jupiter naar de zon, moet Mercurius zich bevinden. Even geduld en even zoeken, maar dan: ja! Daar is hij!

Door de verrekijker zie ik hem wat gelig en hij kolkt door het beeld. Hij staat erg laag uiteraard en het is nog tamelijk licht, maar daar is hij. T’is inmiddels 4 jaar geleden dat ik hem voor het laatst zag.

Direct maar de 13cm Skywatcher erbij gepakt. Geweldig! Ik zie duidelijk zijn fase, het is (zeg maar) eerste kwartier.

Daarna Saturnus. Fijn om zo’n lage horizon te hebben hier op Terschelling. Ik zie mooi zijn open ringen, al kan ik de Cassinischeiding niet ontdekken. Hij staat ook nog erg laag. Titan er mooi bij en nog een maantje.

Dan doorschuiven naar Mars. Ik zie wat donkere structuren, het kleine poolkapje en hij is erg strak in beeld.

En als bonus door naar Jupiter, met 1 maantje aan één kant en drie aan de andere.

Even 4 planeten bij langs geweest!

Het volgende doel was de komeet C/2012 K1 Panstarrs. Zo gemakkelijk want hij staat in het zelfde beeldveld als chi UMa. Perifeer zie ik een kern en verder in een driehoek een klein stukje staart . Dit met 38x. Als ik dan naar 81 keer ga wordt de achtergrond wat donkerder en komt hij er nog duidelijker uit. Onmiskenbaar een komeet!

En tot slot in deze overweldigende sterrenpracht nog wat deepsky-werk. Begeleidt door kikkers en het ruisen der zee, zie ik nog: M4, M80, Graffias (B Sco). Mel 111 al met het blote oog en dan weer verder met Sheliak (B Lyra), M57, Epsilon Lyra, Albireo en M13.

Groningen 17-02-2014

Tja…….

Mijn 20 cm dobson verkocht, mijn ETX-90 verkocht en dan….

Een nieuwe telescoop moest er komen:

-Een Grab-and-Go
-Hij moet mee naar Terschelling, dus compact
-Ik hou van deepsky, dus opening
-En eenvoudig te bedienen
-Zonnekijker

Het werd: De Skywatcher-Explorer PDS. Een 13 cm newton f5 telescoop, op een AZ4 montering:

Vanmiddag gekregen en vanavond first light!!! 

Heldere Jupiter met mooi twee maantjes aan weerszijden.
Schitterende Orionnevel met een scherp Trapezium.
Prachtig diep oranje Betelgeuze en nét toen ik naar M82 wou trok de hele boel weer dicht.
Maar toch, ruim de tijd gehad alles af te stellen en nog wat te zien ook.

Ik ben zeer tevreden met de eerste snelle beelden en helemaal gelukkig met het bedieningsgemak van de AZ4.
Kortom ik ben happy.

Groningen 28/29-08-’13 10″ Orion dob 22:45 – 0:50

Samen met Michael waargenomen in zijn tuin. Seeing was redelijk, transparantie goed.

Begonnen met de planetaire nevel NGC 6905 om van daaruit naar de nova in Dolfijntje te gaan. Toch een leuke planetaire nevel. De nova was beduidend zwakker als toen hij ontstond.

Daarna heb ik verschillende open clusters bekeken waarbij de één mooier dan de andere.

NGC 6940/H372/BOC 65 en M71. NGC 7063, NGC 7039, NGC 7082.

Dan de Blinking Planetary, NGC 6826, een heldere planetaire nevel. Wat wollig naar buiten toe. De centrale ster goed zichtbaar als de nevel “uit” is. Hij gaat aan en uit bij direct kijken. Groot, rond en enigzins blauwig van kleur.

Maar het leuke kwam bij Mirach (beta And). Ik dacht dat dit een dubbelster moest zijn dus de kijker er op gericht. Mooie gele ster maar geen dubbel te zien. Wel zien, zowel Michaël als ik, eronder een heel vaag vlekje. Wat is dat nou? Staat daar nog een neveltje? Kaarten en atlassen erbij. Nee, daar staat geen neveltje, maar in Mirach staat nog wel NGC 404. Zou het die dan zijn? Simpel getest met de GoTo. Die de opdracht gegeven om naar NGC 404 te gaan. Onmiddelijk een piep waarmee de computer aanduidt het object in beeld te hebben. Dat is hem dus, NGC 404. Hij heeft ook de benaming Mirach’s Ghost,het is ons helemaal duidelijk waarom. Erg leuk om zelf een neveltje te ontdekken en dan pas uit te vinden wat het is in plaats van gericht op een object te zoeken. Het is trouwens een sterrenstelsel.

Verder nog veel leuke dingen gezien en geeindigt met Uranus. Wat een mooi helder, vaal blauw, schijfje. Zo duidelijk en zo ver weg…..

Bij Michaël in zijn 20cm newton nog M56, M71, M13, M92 en de dubbel 61 Cygni gezien (mooi diepgeel/rood). M92 was opvallend mooi en helder. In zijn “baby”, de 80mm, nog een prachtige Kleerhanger (Cr 399) gezien.

Groningen, 15-08-’13   22:45 – 23:45 10″ dob

Ik had gisteravond alles al op tijd buiten staan. Er is een nova gezien in Dolfijn en daar wil ik voor gaan. Alles staat klaar en een zoekkaartje heb ik uitgeprint.

Dan krijg ik om half 11 een Whats-appje van Bob. Hij heeft hem al in zijn Starfire staan! Dus ik ook snel naar buiten.

Nog een beetje aanpassen en die maan is ook nog enigzins aanwezig, maar dan snel naar NGC 6905. Dat is een Planetaire nevel en van daaruit wil ik mijn zoektocht beginnen.

Het is ook best nog wel vroeg waardoor de hemelachtergrond beslist nog niet echt donker is maar toch is de PN goed te vinden. Hij staat vlakbij een sterretje en is langwerpig van vorm. Aan het begin zie ik alleen het lichtere gedeelte dat enigzins rond is, maar als ik langer kijk en zeker ook perifeer komt de langwerpige vorm eruit. Een hele interessante nevel vind ik. Hij bleef boeien en ik bleef maar kijken om meer vorm en structuur te zien (ook handig als je een telescoop hebt die volgt). Met een vergroting van 150x en ik vond het UHC-filter echt nodig en nuttig. Hij heet ook wel de Blue Flash, maar kleur heb ik niet gezien.

Dan door naar het doel van vanavond, de nova. Vanaf de planetaire nevel loopt een sliertje van sterretjes zo naar de nova toe en nu met zijn helderheid van 5,6 is met het kaartje goed te zien dat er ineens een sterretje staat waar anders niet zo’n heldere staat. (nu 16-08 is hij al 4,9 in magnitude!) Hopelijk kunnen we hem vanavond of de komende dagen nog volgen en ik ben benieuwd waar zijn helderheid uit gaat komen.

Er komt bewolking op vanuit het zuiden en ik wordt gedwongen om verder te gaan met mijn waarnemingen richting het oosten en later ook het nood-oosten. Dus neem ik de Blue Snowball mee. Zo’n mooie heldere Planetaire Nevel in Andromeda. Scherp, heel lichtblauw rondje. Ik heb hem wel eens blauwer gezien maar het is nog vroeg en die maan… Maar het blijft een prachtobject!

Dan moet ik nog verder naar het noorden en kom bij NGC 1528. Een aardige open sterrenhoop, maar hij staat nog erg laag en komt er niet goed uit. Maar ziet er toch aardig uit met zo’n 15 wat heldere sterren, een tiental wat minder heldere verspreid over een redelijk groot gebied. Maar hij is later in het seizoen vast mooier.

Dan heeft de bewolking gewonnen en stop ik. De buitentemperatuur was erg aangenaam maar het was erg vochtig.

Gasteren 14/15-06-’13,  (mijn 3e)  Midzomernacht Starparty 23:00 – 02:00 Orion 10″ dob

Als Michaël en ik aankomen in Gasteren, is het nog steeds enigszins licht. Bob is er al en wij beginnen direct met opbouwen. Jan Willem en Niels komen dan ook. Aanwezige telescopen: een 12cm refractor, een 15 cm reflector, een 25cm dob en twee 30 centimeters aan dobson-telescopen.

Het is nog bewolkt, maar na ongeveer een half uur trekt de bewolking boven ons op en daalt onder ons neer. Een dikke laaghangende mist doemt op en op een bepaald moment zien we van Jan Willem alleen nog het koppetje, de rest van zijn lichaam is gehuld in mistflarden. Het is dus erg vochtig. Maar ook dat trekt langzaam weer weg en al met al hebben we een genoeglijke avond onder de steren.

Ik heb vele oude bekenden opgezocht; M81 en 82, M13, M39 en dubbelster Gamma Delfi, het neusje van het dolfijntje. Schorpioen was mooi te zien en ondanks de lage stand en vocht de dubbelster Graffias, β Scorpi, bekeken.

Aan het begin van de avond was er ook nog een mooi, donkergeel en sfeervol maantje (banaantje) die langzaam onder de horizon zakte. En in combinatie met de mist en de kraakheldere hemel  en aangename temperatuur was het puur genieten.

Het ISS kwam nog voorbij.

Hoogtepunt in mijn eigen kijker vond ik M82, het Sigaarstelsel. Wat kwam die er mooi uit. Helder, scherp en groot, mooi! Maar ook veel bij anderen gekeken waarbij M13 in de 30cm van Bob onovertroffen was. Helemaal opgelost, superstrak (al was de seeing niet best) en beeldvullend. Zo mooi!

Verder nog bij verschillende mensen; M57, ε Lyra (de dubbele dubbel), M27, Kattenoognevel (wauw), M51 en ik vergeet vast nog wel iets. Ook de Melkweg werd mooier en mooier tot 2 uur, toen het eigenlijk al weer wat begon te schemeren.

Het was een heerlijke en gezellige avond.

Groningen 04/05-06-13 10″ dob 23:00 – 01:00

Zondag 26 mei was het dan zover. Mijn nieuwe telescoop besteld. Dinsdag bericht van Astroshop.de dat de betaling was “eingetroffen” en mijn bestelling verzonden was. Geen track en trace gekregen dus zat ik donderdag verwachtingsvol uit te kijken naar die mooie bruine UPS-bus. Maar die kwam niet, die kwam vrijdag (pas).

Twee enorme dozen en toch wel zo zwaar dat ik me even zorgen maakte of dit allemaal wel door mij te torsen was. Blij als een kind pakte ik alle dozen en doosjes uit. Veel verpakkingsmateriaal en veel onderdelen. De buis als eerste. Prachtig donkergrijs en groot… Wat een kanon. Een 25cm buis is toch aanzienlijk groter dan een 20cm buis (gelukkig). Dan de loeizware doos waar de onderdelen van de zwarte rockerbox in zitten. Heel goed verpakt in immens veel karton. Op de bodemplaat een motor en op één zij-paneel een motor. Verder moest ik alles zelf in elkaar zetten, wat heel gemakkelijk ging.

Daar stond hij dan. Een prachtige grote telescoop. De Orion XT10g.

Zaterdag, met behulp van Michaël, hem goed gecollimeerd en s’avonds direct de kans gekregen om hem zijn first light te geven, alles af te stellen en te testen. Om half elf trok het open, toen stond de telescoop al twee uur te koelen en te wachten op zijn eerste handelingen.

Eerst de RDF afgesteld, dat ging erg gemakkelijk en is ook maar tijdelijk omdat ik ook mijn 9×50 hoekzoeker er weer bij op wil hebben, maar geen gaten in de buis wou boren voordat alles getest was.

Dan de autotracking getest. Dat was voor mij het belangrijkste, dat de telescoop eenvoudig de objecten die ik in beeld zou zetten zou kunnen volgen. De buis horizontaal en ongeveer naar het noorden gesitueerd. De computer aangezet, autotracking gekozen en met de hand de buis naar Arcturus gebracht. Prachtig mooi scherp sterbeeld. Telkens kijken, staat hij nog in beeld? Naar binnen gelopen, weer naar buiten en jawel hoor. Arcturus nog steeds mooi midden in beeld! Joepieeeee, het werkt!

Dan natuurlijk de GoTo testen. Ook erg eenvoudig, een twee ster allignement gedaan. De telescoop zelf naar Arcturus en Deneb gebracht, toen de GoTo de opdracht gegeven naar Saturnus te gaan en ja hoor. Prachtig midden in het beeld, wauw. Geweldig dat alles zo werkt als je gehoopt had.

Dinsdag 4 juni, vanavond wordt het helder en zal ik mijn nieuwe dobson echt gaan gebruiken. Eerst even de autotracking aan en lekker beginnen met Saturnus. Helaas is de seeing niet best. Ik kan de Cassinischeiding met moeite zien. 3 Maantjes maar, duidelijk geen pronkstuk vanavond.

M92, een bolhoop bovenin Hercules, een fijn subtiel hoopje bij 70x. Niet op te lossen op een enkele sterretje na. Maar het is nog vroeg en de achtergrond is grijs. Later op de avond probeer ik hem nog eens, nu met 150x en komt hij veel beter uit de verf. Een kleine heldere kern heeft hij.

M13, zijn grote broer, is opnieuw verbluffend. Zeer goed op te lossen, duidelijk de “spinnepoten” gezien. Zo sprankelend en zo groot. Ik kan bij deze bolhoop goed het verschil in opening zien. Toch een duidelijk verschil tussen de 20cm en de 25cm. Dat verschil zie ik ook overduidelijk bij M57. De ringnevel is iets groter, maar ook de ring is wat dikker, wat meer structuur.

Ook kun je, doordat de montering het object in beeld houdt, veel beter kijken. Echt kijken, details zoeken, rustig de tijd nemen. De sterren ogen ook scherper, het zijn hele mooie beelden.

M5 zoek ik even op met de GoTo. Het object staat in het zuiden, boven de stad en er is geen enkele referentiester te zien. En omdat ik hem graag weer wil zien de GoTo maar gebruikt. En inderdaad, de computer zet hem prachtig midden in beeld. Maar hij valt tegen. Tegen die grijze achtergrond komt hij niet uit de verf. Hij is vaag, wijdt uitwaaierend met maar weinig kern. Wel veel individuele sterretjes ver van de kern. Met een vergroting van 150x.

M27 is de volgende. Een mooie grote gasbel en in combinatie met het UHC-filter ook goed de klokhuisvorm te herkennen.

Dan de dubbele dubbel, Epsilon Lyra, twee mooie, witte, heldere koplampen die op hun beurt ook elk weer dubbel zijn. Goed te splitsen met 150x. Geen kleurverschil of magnitudeverschil gezien.

Albireo, alweer zo’n schitterende verschijning aan de hemel. Een mooie heldere oranje ster staat samen met een prachtige blauwe ster. Ze blijven een genot om te zien en zo scherp en zo helder, wauw.

Ook het ruimtestation ISS kwam nog over. Globaal van zuid naar oost. Een grote heldere verschijning aan de hemel die zich langzaam voortbeweegt langs het gewelf.

Toen ik stopte kwam Altair al weer boven het dak en ook het Dolfijntje was al weer zichtbaar. De zomer komt eraan!

Groningen 12-03-’13 Komeet Panstarrs

Samen met Michaël er op uitgetrokken om komeet Panstarrs ( C/2011 L4) te zien. Om zes uur zijn we van huis vertrokken en waren een kwartier later op plaats van bestemming, net onder Adorp. Op een doodlopende weg, met voor ons een molen.
We zetten onze spullen op. Ik heb mijn 10×50 bino op statief en Michaël heeft zijn 8cm bij zich. 
Net na zevenen zien we de jonge maan. Een hele smalle sikkel die zelfs nog niet helemaal doorloopt maar onderbroken wordt door het reliëf van de maan. Hij is 0,6% op het moment dat we hem zien. Mooi, want dan kunnen we hem gebruiken om ons te oriënteren voor de komeet, die daar toch redelijk dichtbij moet staan. 
Terwijl de zon inmiddels al helemaal onder is vind Michaël om half 8 de komeet!! Wauw, wat een ding! Wat groot en fel! Een hele grote en heldere kern en een staart….. Wat een staart. Wijdt uitwaaierend en lang. T’is mijn vierde komeet en zonder enige twijfel de mooiste, de felste en de grootste. 
Ik weet het, ik weet het: Hale-Bopp, Halley, maar helaas heb ik die nooit gezien…

Deze komeet is schitterend, zo fel en enigzins gelig. Maar ik heb hem niet met het blote oog kunnen zien en maar een kwartier, want om kwart voor 8 verdween hij weer in de rode gordel die achtergelaten werd door de zon.
Vermeldenswaardig is ook zeker de maan. Ik heb hem nog nooit zo jong gezien, heel erg mooi!
En dit alles met tegen de achtergrond de molen. Een prachtige compositie! 
Ik vond het een supergeslaagde avond, maar wel heel koud!

Gasteren 12-01-13  8” dob   22:00 – 0:00  -4 graden

Nieuwe maan en helder, dat is lang geleden! Gelukkig in het begin van de week al gauw een berichtje over waarnemen in Gasteren, of er ook animo voor is.

Natuurlijk is daar animo voor, maar of het helder zal worden is maar afwachten. En het is nu al zo’n lange tijd bewolkt….

Maar overdag ziet het er goed uit en ik kan net een zonswaarneming doen met mijn ETX, al moet ik de poten flink verlengen en kan ik dan net bij het oculair. Zo laag staat de zon. Maar hele mooie zonnevlekken zijn er te zien, ik heb eentje zelfs met het blote oog kunnen zien! (Wel met eclipsbrilletje uiteraard). Zou de zon nu dan echt wat naar zijn maximum gaan?

S’Avonds afgesproken om even voor tienen in Gasteren. Als ik vertrek is het al ruim -2.  Ik ben er als eerste, maar Niels, Bob en Pieter volgen al snel. Er staat een klein beetje wind dus we kruipen naast onze auto’s en dan is het prima te doen. Het is prachtig helder en de sterren schitteren en flonkeren. Ook de Melkweg is goed te herkennen, alles is zo mooi hier in het veld. De Orionnevel is groot en uitgestrekt. De donkere nevel loopt veel verder door dan thuis, althans zo lijkt het. Die bekijk ik als eerste want die heb ik dit seizoen nog niet gezien en thuis wordt het al weer lastig.

Ik wil beginnen in Haas want die zit zo laag dat ik die uiteraard thuis nooit zal kunnen zien, daar zit de eerste M van vanavond.

M79 is een bolhoop en makkelijk te vinden met 70x. Niet zo’n hele dichte kern, redelijk groot en de buitenste sterretjes zijn wel op te lossen. De seeing is niet best en het is toch nog best wel licht in de onderste regionen maar deze bolhoop is goed te doen. Vooral ook bij 150x zijn er aardig wat individuele sterretjes te herkennen.

Grote Hond staat nog erg laag dus die moet nog maar even wachten, eerst maar eens naar Orion. De dubbelster in de zwaard van Orion, iota Ori, is wel een leuke. Een mooie witte heldere ster (2,8m) met een wat zwakkere witte begeleider (6,9m) zijn goed te scheiden met 150x op een afstand van 11,3” .

Delta Ori is een tripple, alle drie wit en wel een leuk groepje. Er staat nog een vierde, zwakke ster bij maar die hoort er blijkbaar niet bij. Het lijkt wel een klein clustertje dit groepje.

Ook nog gezocht naar de Planetaire Nevel NGC 2022 bij Meissa maar (nog) niet kunnen vinden.

Dan heb ik even hulp nodig want ik wil naar de Eenhoorn maar kan hem niet vinden. Ik weet wel ongeveer waar die moet zitten maar helaas heeft dit sterrenbeeld niet zulke hele heldere sterren. Bob helpt me even op weg en ja, dan zie ik het ook. Dus M50 kunnen vinden met een vergroting van 70x. Een hele wijde hoop met een twintigtal sterretjes van ongeveer magnitude 6 en nog wel een dertigtal zwakkere. Niet zo’n mooi hoop.

M47 in Puppis zie ik al in de zoeker en bij 70x zie ik een mooie heldere hoop met een dertigtal sterren, redelijk verspreid en zo’n tien wat heldere sterren. Een aardige hoop, ook omdat hij best helder is.

M46 in Puppis is een verrassing. Wat een geweldige hoop. Heel rijk aan fijne sterpuntjes, zeker wel 50. Mooi compact bij elkaar met 70x, maar ook zie ik daar een neveltje in. Ik twijfel zelfs nog even of het een vlekje op mijn oculair is, maar nee het is een planetaire nevel! Leuk zeg, deze combinatie, een PN en een schitterend open cluster. Zondermeer het hoogtepunt van de avond.

Met Bob nog even een discussie; staat de PN er nu voor of er achter. Hij lijkt er wel op te liggen. Vandaag even opgezocht en volgens Wikipedia staat M46 op 5400 lichtjaar en de PN, NGC 2438, op 2900 lichtjaar. Dus er voor, maar ik lees ook wel dat dat allemaal niet helemaal zeker is. Wel is duidelijk dat de planetaire nevel geen interactie heeft met de open sterrenhoop. De nevel zelf is mooi en ovaal. Best wel groot en een beetje donkerder in het midden bij 150x.

Nog even wachten op de Grote Hond, dus nog eens NGC 2022 gezocht bij Meissa (Ori). Nu zo gevonden met 150 keer. Wel een subtiel neveltje, niet groot maar wel goed zichtbaar. Enigzins wit en wat wollig. Bij 90x wat helderder, een heel subtiel rondje.

Nu dan de Grote Hond, we beginnen het koud te krijgen dus gaan we zo stoppen. NGC 2362 is een open cluster halverwege de Grote Hond en staat behoorlijk laag. Toch is het wel een aardig clustertje. Een tiental sterren in een rondje met één heldere ster precies in het midden.
Ik wil ook nog epsilon CMa scheiden maar die zit zo laag dat het geheel flonkert en wobbelt in het beeld en is niet te doen.

Bij Bob, in zijn 30cm, nog M81 en M82 gezien. Eerst prachtig in één beeldveld en later bij een hogere vergroting nog elk afzonderlijk. Ze kwamen er erg mooi uit!

Pieter is al weg en dan breken ook Niels en ik op. Bob gaat nog even door (dapper). Pas als ik in de auto zit merk ik hoe koud ik het heb. Maar het was een fantastische avond!

Groningen 20/21-08-12 8″ dob 23:45 – 0:45

Na de afgelopen week verschillende keren te hebben waargenomen, was deze avond zonder twijfel de beste. Zo transparant, zoveel sterren te zien en lekker warm.
Ik had voor mezelf drie nieuwe doelen gesteld en daarvan heb ik er twee gehaald. Ten eerste was daar NGC 6229, een bolhoop bovenin Hercules. Eenvoudig te vinden en met een vergroting van 90x zag ik een compact hoopje en geen individuele sterretjes. Een kern met een hele kleine uitwaaiering van sterren als een vage waas er omheen. Mooi een driehoekje vormend met twee heldere sterren.
Daar in de buurt even naar Nu Draco gegaan. Ik vind het zo’n leuke dubbel. Twee helder, witte sterren op zo’n afstand van elkaar dat ze ook in de zoeker als twee koplampen te herkennen zijn (62″).
Dan NCG 6781. Dat is weer een verrassing! Het is een planetaire nevel en hij verraste me doordat hij zo groot is (1,9′).
Niet heel helder. Met O III en UHC-filter kwam hij er beter uit. UHC het mooist. Niet rond, boven (Newton) helderder dan beneden en enigzins langwerpig. Vergroot tot 130x met UHC en dan het duidelijkst. Ik vond hem redelijk gemakkelijk te vinden vanuit Delta Aql. richting de tip van de vleugel, zeta Aql., dan kom je hem zo tegen. Mooie PN. Zonder filter heel vaag maar UHC doet wonderen.
M34 nog even ter afsluiting. Een leuk open sterrenhoopje.
Lekker uurtje waarnemen, al raak ik zo wel verwend om te kijken op blote voeten en een minimum aan kleren. Augustus is een super maand. Al 6x waargenomen!